«Τι σημαίνει το Μεσοπρόθεσμο για την ελληνική αγορά»
Η εξέλιξη της ελληνικής οικονομικής κρίσης βρίσκεται σε μία πολύ κρίσιμη καμπή. Οι πιέσεις που δέχεται η χώρα μας από το εξωτερικό είναι πλέον ακραίες και τα περιθώρια, έτσι όπως προσδιορίζονται από πολλές πλευρές, λογίζονται ως πολύ μικρά. Μας λένε ότι το Μεσοπρόθεσμο πρέπει να ψηφιστεί, ειδάλλως η Ελλάδα οδεύει προς τη χρεοκοπία. Έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις όσον αφορά αυτόν τον ισχυρισμό. Εμείς, από τη δική μας πλευρά, ζώντας μέσα στην «πραγματική» οικονομία και έχοντας υποστεί σε πολλαπλάσιο βαθμό τις επιπτώσεις της κρίσης, παρακολουθούμε με τρόμο τις νέες ανακοινώσεις της Κυβέρνησης και προσπαθούμε να υπολογίσουμε τις συνέπειες του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου στο μέλλον. Για τη χειμαζόμενη ελληνική αγορά η νέα «φοροεπιδρομή» αποτελεί τη «χαριστική βολή» που θα διευρύνει τον κύκλο της ύφεσης, έτσι όπως τον βιώνουμε, καταναλωτές και επιχειρηματίες, τους τελευταίους μήνες. Συνεχίζεται η άκρως λανθασμένη λογική του Μνημονίου, όπου η ανάπτυξη λογίζεται ως παραγωγή πλούτου πάνω σε «καμένη γη» και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας ως ενίσχυση της κοινωνικής αναλγησίας.
Η ελληνική κοινωνία «βράζει» διότι βλέπει κόπους και θυσίες ετών να γίνονται «βορά» πρόχειρων υπολογισμών και λανθασμένων πολιτικών. Η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα αντί να είναι η λύση στο πρόβλημα, μπαίνει στο στόχαστρο και προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα εξαιρετικά εχθρικό περιβάλλον. Σε αυτό το πλαίσιο η ΕΣΕΕ αναλύει συστηματικά και σε βάθος τις αρνητικές συνέπειες του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου στην ελληνική αγορά και διαμαρτύρεται για την εκ νέου λεηλασία των εισοδημάτων των Ελλήνων εμπόρων. Είναι πάγια θέση μας ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις λαμβάνονται ερήμην της ελληνικής κοινωνίας, είναι πασιφανώς άδικες και δε διαθέτουν νομιμοποίηση. Ζητούμε από την ελληνική Κυβέρνηση να επανεξετάσει τη θέση της και να σκεφτεί τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της πολιτικής της.
«Κριτική της ΕΣΕΕ στο Μεσοπρόθεσμου Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015»
q Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο έχει σχεδιαστεί πάνω σε μάλλον αισιόδοξες εκτιμήσεις, οι οποίες δεν φαίνεται να επιβεβαιώνονται από την πραγματική οικονομία. Για παράδειγμα, για το 2011 προβλεπόταν ύφεση της τάξης του 3,5 με 3,8%, ανεργία 14,5% και πληθωρισμός 2,9%, όταν τα σχετικά μεγέθη για το πρώτο τρίμηνο έχουν ήδη διαμορφωθεί σε 5,5%, 15,9% και περίπου 4,04% (κατά μέσο όρο για την περίοδο Ιανουαρίου-Μαΐου 2011) αντίστοιχα.
q Κατά τη Συγκρότηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου έχει υιοθετηθεί η υπόθεση ότι η ελαστικότητα των φορολογικών εσόδων ισούται με τη μονάδα, γεγονός το οποίο θεωρείται μάλλον απίθανο για μια οικονομία που βρίσκεται στο μέσον της ύφεσης.
q Ο στόχος της κυβέρνησης για έσοδα της τάξης των 50 δις ευρώ για την περίοδο 2011-2015 (εκ των οποίων τα 5 δις το 2011 και σωρευτικά 15 δις έως το 2012) από αποκρατικοποιήσεις είναι υπερβολικά αισιόδοξος, χωρίς να έχουν ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν η ραγδαία πτώση των τιμών των μετοχών των εν λόγω εταιρειών την τελευταία διετία, οι αντιδράσεις των εργαζομένων και γενικότερα το αρνητικό επενδυτικό κλίμα που επικρατεί στην ελληνική πραγματικότητα.
q Το μεγαλύτερο μέρος του ελλείμματος του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών οφείλεται σε πληρωμή τόκων παλαιοτέρων δανειακών συμβάσεων και συνεπώς, περιοριστικές πολιτικές όπως αυτές που συνεπάγεται η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος συνεπάγονται τη δυσχερέστερη χρηματοδότηση του Ισοζυγίου, ανακυκλώνοντας στην ουσία το πρόβλημα, μεταθέτοντας την επίλυσή του στο μέλλον.
q Η εκροή καταθέσεων κατά περίπου 18 δις ευρώ το πρώτο πεντάμηνο του έτους (σύμφωνα με στοιχεία Τραπέζης της Ελλάδος το υπόλοιπο των ιδιωτικών καταθέσεων ανέρχεται στα 197 δις) αφενός μεν επιδεινώνει σοβαρά το πρόβλημα της ρευστότητας στην αγορά αφετέρου δε καθιστά την είσπραξη των φόρων εξαιρετικά αμφίβολη.
q Ενώ το Πλαίσιο αναφέρεται στα ευεργετικά αποτελέσματα της αποχώρησης εργαζομένων (με βάση τις παρεμβάσεις του ΜΠΔΣ) από την αγορά εργασίας, δεν αναφέρεται με σαφήνεια στο κόστος που συνεπάγεται η καταβολή του εφάπαξ ούτε κάνει νύξη για το πώς θα αναπληρωθεί το κενό στις ασφαλιστικές εισφορές, σημειωτέον της δέσμευσης της κυβέρνησης για προσλήψεις με βάση τον κανόνα 1:5 (τουλάχιστον), έναντι των αποχωρήσεων.
q Ακόμα και αν εφαρμοσθούν πλήρως τα επώδυνα μέτρα που προβλέπει το ΜΠΔΣ και επιτευχθεί στο έπακρο ο στόχος των αποκρατικοποιήσεων, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης θα μειωθεί το 2015 σε μόλις 139,5% του ΑΕΠ από 142,8% το 2010 (μείωση της τάξης του 3,3%).
q Οι επιδράσεις των Παρεμβάσεων που έχουν ληφθεί υπ’ όψιν κατά την κατάρτιση του ΜΠΔΣ περιλαμβάνουν αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων, αγκυλώσεων και παγιωμένων αντιλήψεων στην ελληνική οικονομία (πχ. πάταξη της φοροδιαφυγής, άρση των στρεβλώσεων της αγοράς, δημιουργία ενός απλού και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος κ.λπ.), οι οποίες είναι αμφίβολο κατά πόσο θα πραγματοποιηθούν μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ οι όποιες επιπτώσεις τους θα χρειαστούν περαιτέρω χρόνο για να καταγραφούν.
q Οι σημαντικές μειώσεις φοροαπαλλαγών, οι αλλεπάλληλες έκτακτες εισφορές και η μείωση του εθνικού σκέλους των δημοσίων επενδύσεων, επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο το ήδη εξαιρετικά αρνητικό επενδυτικό και επιχειρηματικό κλίμα.
q Η επιβολή τέλους επιτηδεύματος σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες, ανεξαρτήτως μάλιστα εισοδήματος, καθώς και η θέσπιση ειδικών επαγγελματικών κριτηρίων ανάλογα με το ενοίκιο, τα τετραγωνικά, το συντελεστή εμπορικότητας και τον αριθμό των απασχολουμένων, αποθαρρύνουν νέους ελεύθερους επαγγελματίες να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, ενώ επιδεινώνουν περισσότερο την κατάσταση όσων ήδη βρίσκονται εντός μιας «στεγνής» στην κυριολεξία αγοράς.
q Ο ορισμός του ποσοστού των αποδείξεων ως προς το ατομικό εισόδημα του φορολογούμενου που δικαιολογεί η Οικονομική Εφορία σε μόλις είκοσι πέντε (25%), καθώς και η επιβολή ειδικού τέλους στις τραπεζικές συναλλαγές αναμένεται να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τον τομέα που θα έπρεπε να αποτελεί στόχο εκμηδένισης για κάθε κυβέρνηση: Τη φοροδιαφυγή.
q Η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ σε μια σειρά υπηρεσιών και προϊόντων, η αύξηση των τελών κυκλοφορίας των οχημάτων καθώς και η αύξηση των φορολογικών συντελεστών στα καύσιμα θέρμανσης συρρικνώνουν απελπιστικά την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και πλήττουν τον κλάδο του εμπορίου, που υπολογίζεται να χάσει τουλάχιστον 6 δις την επόμενη διετία.
q Σε γενικές γραμμές, τα νέα μέτρα (μείωση αφορολόγητου στο ΦΕΦΠ, έκτακτη εισφορά, εισφορά αλληλεγγύης υπέρ ΟΑΕΔ, επιβολή νέου ΕΤΑΚ, μείωση κατά 50% του αφορολογήτου στο ΦΑΠ, επιβολή τέλους επιτηδεύματος κ.λπ.) που θα εφαρμοστούν αναμένεται να πλήξουν με σφοδρότητα την ήδη ασθμαίνουσα ελληνική οικονομία, ενώ ειδικότερα, στον τομέα των μικρών και πολύ μικρών εμπορικών επιχειρήσεων η επιβάρυνση εκτιμάται από 9% έως 20% (στοιχεία ΕΣΕΕ).
q Η έκρηξη της ανεργίας κατά 95% μέσα σε δύο χρόνια και η δραστική μείωση των αποδοχών των εργαζομένων τουλάχιστον έως 35% οδηγεί ένα μεγάλο τμήμα του επιστημονικού και καταρτισμένου προσωπικού της χώρας σε αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, ενώ η μείωση των συντάξεων έως 15% και ο «εξορθολογισμός» των κοινωνικών και φαρμακευτικών δαπανών χαλαρώνουν επικίνδυνα την κοινωνική συνοχή και κλονίζουν την κοινωνική ειρήνη.
q Η κατάργηση της έκπτωσης των ασφαλιστικών εισφορών θα έχει ως αποτέλεσμα να μην αφαιρούνται από τα καθαρά κέρδη που δηλώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες τα ποσά που καταβάλλουν σε ασφαλιστικά ταμεία. Άρα, θα φορολογούνται για ποσά σημαντικά υψηλότερα και θα πληρώνουν υπέρμετρα αυξημένους φόρους εισοδήματος.
Η αλλαγή της παρ. 1 του άρθρου 47 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) θα δημιουργήσει πλασματικές αποδοχές 10-30% υψηλότερες και συνεπώς φορολογική επιβάρυνση αυξημένη κατά 20-100% σε 3.000.000 μισθωτούς και εργοδότες.
q Η ανεύθυνη προχειρότητα και η επικίνδυνη βιασύνη σύνταξης του εφαρμοστικού νόμου θα έχει απρόβλεπτες και καταστροφικές συνέπειες στην ελληνική οικονομία, αφού η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου ίσως να είναι η μοναδική λύση για την 5η δόση, αλλά όχι και η σωστή στο ελληνικό πρόβλημα. Τα 6,5 δις επιπλέον φόρων θα στερήσουν από την αγορά τουλάχιστον τα τριπλάσια και ανεξάρτητα με πόσα θα εισπράξουν τελικά υπολογίζεται ότι θα λείψουν από την αγορά τουλάχιστον 20 δις, συρρικνώνοντας περαιτέρω το ΑΕΠ της χώρας μας.
q Λίγες ώρες πριν την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου η κατάσταση στην αγορά δείχνει το 53% μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων να βρίσκονται σε ζώνη υψηλού κινδύνου για λουκέτο και οκτώ στα δέκα νοικοκυριά αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Σε γενικές γραμμές, το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο είναι στην ουσία ένα κείμενο-ευχολόγιο και μία προσπάθεια να κερδίσει χρόνο η ελληνική οικονομία, με εξαιρετικά υψηλό τίμημα στην απασχόληση και στο διαθέσιμο εισόδημα. Κατά το σχεδιασμό του Σχεδίου δεν φαίνεται να έχει δοθεί η παραμικρή σημασία στις δευτερογενείς επιδράσεις που αυτό επιφέρει αλλά αντίθετα, η οικονομία έχει αντιμετωπιστεί σαν ένα στατικό σύστημα, το οποίο παρά τις όποιες αρνητικές επιδράσεις συνεχίζει να λειτουργεί ομαλά. Αντίθετα, το ΜΠΔΣ έχει καταρτιστεί πάνω σε εισπρακτική και μόνο λογική, αδιαφορώντας πλήρως για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και την αντοχή των καταναλωτών. Πολιτικές λιτότητας συνοδευόμενες από ακριβά δάνεια οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε περαιτέρω συρρίκνωση του ΑΕΠ και του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, διογκώνουν το χρέος και ωθούν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μας κυριολεκτικά σε απόγνωση.
Ο εφαρμοστικός νόμος που κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή είναι χειρότερος και από το Μεσοπρόθεσμο. Προκαλεί σύγχυση και μεγαλύτερη αδικία, ενώ προσπαθεί με νέα λάθη να διορθώσει γκάφες του παρελθόντος.
Τα νέα μέτρα φωτιά για φοροαπαλλαγές, αποδείξεις, έκτακτη εισφορά, τεκμήρια και πολλά άλλα οδηγούν στην αφαίμαξη του πενιχρού εισοδήματος των μικρομεσαίων και γενικά της μεσαίας τάξης και όλα δείχνουν ότι το οικονομικό επιτελείο με τις ευλογίες της τρόικας τελικά επέλεξε αντί της περιστολής των δαπανών και της πάταξης της φοροδιαφυγής τον εύκολο τρόπο της υπερφορολόγησης με τη μέθοδο της «φοροαρπαχτής».
Το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο σημαίνει για την αγορά τέλος χρόνου και τέλος εποχής.
